Metoda funkcji Greena dla równań parabolicznych
Niech \( \hskip 0.3pc \Omega\subset \mathbb R^n\hskip 0.3pc \) będzie obszarem ograniczonym o gładkim brzegu \( \hskip 0.3pc \partial \Omega\hskip 0.3pc \) i niech \( \hskip 0.3pc u:\Omega\times (0,+\infty )\to \mathbb R\hskip 0.3pc \) będzie funkcją posiadającą pochodne drugiego rzędu względem zmiennych \( \hskip 0.3pc x_1, \ldots ,x_n.\hskip 0.3pc \) Rozważmy operator
gdzie \( \hskip 0.3pc k\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc q\hskip 0.3pc \) są zadanymi funkcjami określonymi na zbiorze \( \hskip 0.3pc \Omega,\hskip 0.3pc \) a \( \hskip 0.3pc \nabla =\big(\tfrac {\partial}{\partial x_1}, \ldots ,\tfrac {\partial}{\partial x_n}\big)\hskip 0.3pc \) jest operatorem Nabla. Zauważmy, że w definicji operatora \( \hskip 0.3pc L\hskip 0.3pc \) występuje tylko różniczkowanie względem zmiennych przestrzennych \( \hskip 0.3pc x_1, \ldots ,x_n\hskip 0.3pc \).
z warunkiem brzegowym
oraz warunkiem początkowym
gdzie \( \hskip 0.3pc a,\hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.3pc b\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc \varphi\hskip 0.3pc \) są zadanymi funkcjami, \( \hskip 0.3pc \nu\hskip 0.3pc \) unormowanym wektorem normalnym do \( \hskip 0.3pc \partial \Omega\hskip 0.3pc \).
Jeśli \( \hskip 0.3pc k=1,\hskip 0.3pc \) \( \hskip 0.3pc q=0\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc \rho =1,\hskip 0.3pc \) to równanie ( 1 ) przyjmuje postać
W celu znalezienia rozwiązań problemu ( 1 ) - ( 3 ), dla dowolnie ustalonego \( \hskip 0.3pc y \in \Omega\hskip 0.3pc \) rozważmy problem pomocniczy
gdzie symbol \( \hskip 0.3pc \delta\hskip 0.3pc \) oznacza \( \hskip 0.3pc \delta\hskip 0.2pc \)-Diraca.
Załóżmy, że problem pomocniczy ( 4 ) - ( 6 ) posiada rozwiązanie ciągłe \( \hskip 0.3pc G\hskip 0.3pc \) określone w zbiorze \( \hskip 0.3pc \big(\Omega \times (0,+\infty)\big)\setminus \{(y,0)\}.\hskip 0.3pc \) Ponieważ rozwiązanie to zależy od \( \hskip 0.3pc y,\hskip 0.3pc \) połóżmy \( \hskip 0.3pc G=G(x,t;y).\hskip 0.3pc \) Okazuje się, że rozwiązanie problemu ( 1 ) - ( 3 ) możemy wówczas zapisać w postaci
gdzie zmienną całkowania jest \( \hskip 0.3pc y.\hskip 0.3pc \)
Istotnie, obkładając operatorem \( \hskip 0.3pc L\hskip 0.3pc \) (działającym względem zmiennej \( \hskip 0.3pc x\hskip 0.3pc \)) obie strony równości ( 7 ) i wykorzystując kolejno ( 4 ) i ponownie ( 7 ) otrzymamy
Uwzględniając teraz równość ( 7 ) i ( 5 ) mamy
dla \( \hskip 0.3pc x\in \partial \Omega,\hskip 0.2pc \) \( \hskip 0.1pc t>0.\hskip 0.3pc \) Wykorzystując z kolei ( 7 ) i ( 8 ), dla \( \hskip 0.3pc x\in \partial \Omega\hskip 0.3pc \) mamy
z warunkiem brzegowym ( 2 ) oraz warunkiem początkowym ( 3 ), gdzie \( \hskip 0.3pc a,\hskip 0.3pc b,\hskip 0.2pc \) \( \hskip 0.1pc f\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc \varphi\hskip 0.3pc \) są zadanymi funkcjami.
Rozwiązanie problemu niejednorodnego ( 8 ), ( 2 ), ( 3 ) możemy wyrazić jako sumę rozwiązań problemu jednorodngo ( 1 ) - ( 3 ) danego wzorem ( 7 ) oraz problemu:
W celu znalezienia rozwiązania problemu ( 9 ) - ( 11 ) zastosujemy metodę wielokrotnie używaną wcześniej. Mianowicie, dla dowolnie ustalonego \( \hskip 0.3pc \tau >0\hskip 0.3pc \) rozważamy problem pomocniczy:
Niech \( \hskip 0.3pc w=w(x,t;\tau ), \) \( \hskip 0.3pc x\in\Omega\hskip 0.3pc \), \( pc t>0,\hskip 0.3pc \) będzie rozwiązaniem problemu ( 12 ) - ( 14 ). Rozwiązanie to jest dane wzorem ( 7 ), gdzie w miejsce funkcji \( \hskip 0.3pc \varphi \hskip 0.3pc \) należy wstawić \( \hskip 0.3pc f(\cdot ,\tau )/\rho (\cdot ),\hskip 0.3pc \)) a zmienną \( \hskip 0.3pc t\hskip 0.3pc \) w funkcji Greena należy zastąpić zmienną
\( \hskip 0.3pc t-\tau \hskip 0.3pc \), czyli
Pokażemy, że funkcja
jest szukanym rozwiązaniem problemu ( 9 ) - ( 11 ).
Istotnie, różniczkując równość ( 15 ) względem \( \hskip 0.3pc t\hskip 0.3pc \) i uwzględniając warunek ( 14 ) mamy
Wykorzystując teraz ostatnią równość, następnie relacje ( 12 ) oraz ( 15 ), otrzymamy
co oznacza, że funkcja \( \hskip 0.3pc v\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem równania ( 9 ). Zgodnie z warunkiem ( 13 ) dla dowolnego \( \hskip 0.3pc \tau >0\hskip 0.3pc \) mamy
oraz warunkiem początkowym ( 3 ), gdzie \( \hskip 0.3pc a\hskip 0.3pc \), \( \hskip 0.3pc b,\hskip 0.1pc \) \( \hskip 0.1pc \varphi\hskip 0.3pc \) i \( \hskip 0.3pc \psi\hskip 0.3pc \) są zadanymi funkcjami.
Rozwiązanie tego problemu możemy wyrazić w postaci sumy \( \hskip 0.3pc u=u_1+u_2\hskip 0.3pc \), gdzie \( \hskip 0.3pc u_1\hskip 0.3pc \) jest funkcją spełniającą warunek ( 16 ), różniczkowalną względem \( \hskip 0.3pc t\hskip 0.3pc \) i taką, że \( \hskip 0.3pc L(u_1)\hskip 0.3pc \) jest dobrze określone, a \( \hskip 0.3pc u_2\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem problemu:
gdzie
Funkcją Greena dla problemu ( 17 ), ( 18 ) nazywamy rozwiązanie problemu:
W przypadku, gdy \( \hskip 0.3pc f(x,t)\equiv 0,\hskip 0.3pc \) rozwiązanie problemu ( 17 ), ( 18 ) dane jest wzorem ( 6 ), gdzie \( \hskip 0.3pc G\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem problemu ( 19 ), ( 20 ). Jeśli \( \hskip 0.3pc f\neq 0,\hskip 0.3pc \) rozwiązanie problemu ( 17 ), ( 18 ) szukamy w postaci sumy \( \hskip 0.3pc u=v+w,\hskip 0.3pc \) gdzie \( \hskip 0.3pc v\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem problemu:
a \( \hskip 0.3pc w\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem problemu:
Rozwiązanie ostatniego problemu - co łatwo sprawdzić - możemy wyrazić wzorem
gdzie \( \hskip 0.3pc \widetilde w\hskip 0.3pc \) jest rozwiązaniem problemu pomocniczego: